محسن هاشمی روایت کرد / اولین دیدار آیتالله هاشمی با امام (ره) پس از پیروزی انفلاب
تاریخ انتشار: ۱۲ بهمن ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۶۹۹۴۹۹۱
:در آستانه ۱۲ بهمن، سالروز ورود امام خمینی به وطن هستیم، ایامی که یادآور بهار آزادی و روزهایی است که حال ملت خوب بود و شاید امروز که حال عمومی جامعه خوب نیست، بتوان با مرور آن روزها بتوان به احساس همدلی و صمیمیت جامعه ای پرامید و با نشاط نزدیک شد.
در آذرماه سال ۱۳۵۷ بود که آیت الله هاشمی رفسنجانی، پس از تحمل سه سال زندان که آخرین دوره زندان و شکنجه ایشان در رژیم گذشته بود، از زندان آزاد شدند و بلافاصله فعالیت مبارزاتی و سازماندهی نیروهای انقلابی را آغاز کردند که این سازماندهی با ابلاغ حکم عضویت ایشان در شورای انقلاب به همراه شهید مطهری، شهید بهشتی، شهید باهنر و مرحوم موسوی اردبیلی جدی تر شد و پس از چندبار تاخیر در سفر امام، سرانجام در صبح دوازدهم بهمن، پرواز پاریس در مهرآباد فرود آمد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
من در آن زمان نوجوانی ۱۷ ساله بود که در کنار پدر، از سالها قبل در فضای مبارزه قرار گرفته بودم و از حدود سه سالگی، تجربه دیدار پدر را در زندانهای ساواک پس از شکنجه های سخت ایشان داشتم، بنابراین مانند اکثر مردم، از اینکه حکومت استبدادی و فضای خفقان در حال فروپاشی است، در پوست خود نمی گنجیدم.
با ورود امام به تهران وپس از سخنرانی ایشان در بهشت زهرا، امام با هلی کوپتر قصد عیادت از مجروحان انقلاب را در بیمارستان داشتند که بدلیل ازدحام جمعیت ممکن نشد و سپس با خودرو به منزل یکی از دوستان برادر ایشان، مرحوم پسندیده رفتند و برای چندین ساعت کسی خبری از امام نداشت واضطراب عجیبی پدر وسایر مبارزان را فراگرفته بود که سرانجام نگرانی ها رفع شد و امام ابتدا به مدرسه رفاه رفتند و سپس بخاطر فضای کوچک مدره رفاه، مدرسه علوی را برای اقامت خود انتخاب کردند ودر آنجا حضور یافتند.
با آنکه آیت الله هاشمی رفسنجانی، از نزدیکترین ومعتمدترین شخصیت های مبارز به امام محسوب می شد، بدلیل وجود بحرانهای چندگانه و خطر کودتا و کشتار مردم توسط ارتش، بخش عمده وقت ایشان صرف چالشهای ضروری می شد و پس از دو روز از اقامت امام در مدرسه علوی، سرانجام زمان دیدار مرید با مراد و دلداده ودلدار فراهم آمد.
جالب اینجا بود که آخرین دیدار ایشان با امام نیز در نجف و در جوار حرم حضرت علی(ع) در منزل امام صورت گرفته بود و امام خمینی هنگام خداحافظی، از آقای هاشمی خواسته بودند با توجه به خطرجدی دستگیری و اعدامی که در صورت بازگشت ایشان وجود داشت، به ایران برنگردند اما پدر با اظهار اینکه حضور در زندان داخل کشور را موثرتر از مبارزه در خارج می داند، خطر دستگیری، شکنجه واعدام را پذیرفت و بلافاصله پس از بازگشت به کشور، شب در خانه توسط ماموران ساواک دستگیر شد و سختترین شکنجه ها را تحمل کرد، کیفرخواست اعدام برای او صادر شد اما با وساطت برخی از متنفذین سرانجام در دادگاه تجدید نظر به سه سال زندان محکوم گردید.
حالا سه سال پس از آخرین دیدار واین همه رنج و فراق، فرصت دیدار فراهم آمده است که بهتر است آن را به روایت آیت الله هاشمی رفسنجانی بخوانیم:
"من با همه عشقی که به امام داشتم به خاطر گرفتاریهای مبارزه به پاریس نرفتم؛ البته با پاریس ارتباط مرتب داشتم اما چون شب و روز گرفتار مسائل جاری انقلاب بودم فرصت هیچ مسافرتی برایم فراهم نبود گاهی هم حاج احمد آقا و برخی از دوستان تلفن میکردند که امام احوال میپرسند و مسأله رفتنم را به پاریس، پرس و جو میکنند، که من میگفتم از ایشان اجازه بگیرید که به دلیل اهمیت مسائل داخلی، فعلاً در تهران باشم؛ در حالی که به شدت مشتاق زیارت امام هستم. اما سرانجام روز دیدار فرا رسید من به مدرسه علوی که محل اقامت امام تعیین شده بود رفتم در اتاقی که ایشان می ایستادند و مردم را از پنجره می دیدند و جواب احساسات آنها را میدادند خدمتشان و رسیدم و ایشان را دیدم. وقتی وارد شدم امام با یک لحن که هم حالت گله در آن بود و هم محبت، فرمودند: کجائید؟ ما دو روز است که اینجا هستیم ،گفتم کارهای فوری تری داشتم و نشد خدمت برسم. ایشان هم که توقع داشتند ما به اینگونه مسائل بیشتر برسیم، عذرم را در تاخیر دیدار پذیرفتند و جویای حالم شدند. این اولین بار بود که بعد از مدتها امام را رو در رو در ایران میدیدم دستشان را لمس کردم و بوسیدم؛ لحظه بسیار شیرینی بود و کلی لذت بردم."
بیشتر بخوانید:
واکنش عبدالله نوری به موضوع وساطت آیت الله هاشمی برای رهایی از زندان/ از "هیچکس" تقاضای حل مشکل یا تخفیف یا آزادی از زندان نداشته ام حمله تند «کیهان» به بیانیه عبدالله نوری روزنامه اصولگرا: کروبی ، مهاجرانی ، عبدالله نوری و بهزاد نبوی،انقلابی بودند اما انقلابی نماندند۲۱۲۲۰
کد خبر 1726431منبع: خبرآنلاین
کلیدواژه: دهه فجر امام خمینی محسن هاشمی رفسنجانی سالگرد ارتحال امام خمینی آیت الله هاشمی سه سال
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.khabaronline.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرآنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۶۹۹۴۹۹۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
ختم غائلهی شهرنو به روایت شیخ حسین انصاریان/ قسمت ۱
به گزارش خبرگزاری خبرآنلاین، در آستانهی پیروزی انقلاب یکی از نقاطی که مورد غضب انقلابیون تندرو قرار گرفت و حتی دو هفته پیش از پیروزی قطعی توسط آنان به آتش کشیده شد، شهرنو یا همان محلهی بدنام تهران بود. نخستین بار عصر دوشنبه ۹ بهمن ۱۳۵۷ شماری از جوانان تندرو به شهرنو هجوم برده و آنجا را به آتش کشیدند، اما ماجرا با ورود ده نفر روحانی در آن مقطع ختم به خیر شد؛ آنها فورا به آتشنشانی مراجعه کرده و از ماموران خواستند برای خاموش کردن آتش اقدام کنند. با این حال استخوان شهرنو همچنان لای زخم انقلاب باقی ماند تا نزدیک به دو هفته پس از پیروزی انقلاب.
مرحلهی بعدی مواجههی انقلابیون با شهرنو این بار اما نه سرخود، که به دستور دادستانی وقت صورت گرفت آن هم نزدیک به دو هفته پس از پیروزی انقلاب. روز یکشنبه ۵ اسفند ۱۳۵۸ خیابانهای اطراف محدودهی شهرنو زیر پوشش حفاظتی پاسداران انقلاب قرار گرفت و در ساعت ۲۲ پاسداران کمیتهی منطقهی ۱۲ و چند نفر از اعضای شورای دایرهی مبارزه با منکرات، با در دست داشتن حکم دادستانی با بولدوزرهای شهرداری دیوارهای شهرنو را تخریب کردند.. فردای آن روز کیهان در پی اعلام این خبر نوشت: «قرار است جای خانهها، مغازهها و اماکن قلعه شهرنو که کار تخریب آن ظرف چند روز آینده پایان میگیرد، بهزودی در زمین آن بازار اسلامی، مسجد، مدرسه و پارک ایجاد شود.» یکی از مسئولان شورای دایرهی مبارزه با منکرات نیز در رابطه با این موضوع به خبرنگار شهری کیهان گفت: «دایرهی مبارزه با منکرات کار خود را از چهار ماه پیش با حکم دادستان انقلاب اسلامی آغاز کرد و خط اصلی عملکرد این شورا مبارزهی پیگیر در جهت ریشهکن کردن فساد و فحشا در سراسر کشور میباشد.»
نمایندهی دادستان برای حل این مسئله، شیخ حسین انصاریان بود. ایشان در گفتوگویی که با بخش تاریخ شفاهی مرکز اسناد انقلاب اسلامی در پاییز ۷۸ انجام داده جزئیات این ماجرا را توضیح داده است. مرکز اسناد انقلاب اسلامی بهتازگی ویدیوی قسمت نخست این بخش از سخنان او را در کانال تلگرامی خود قرار داده که متن آن به این شرح است:
انصاریان: یک بار مردم حمله کردند آنجا را آتش زدند. کار افراطی هم صحیح نیست هم اینکه آقای طالقانی خیلی از این عمل ناراحت شد و در یک سخنرانیاش خیلی حمله کرد به آنهایی که این کار را کردند. من اول فرستادم شهرنو آمار گرفتم؛ ۱.۱۲۰ خانه در ۸۰ هزار متر ساختمان در آنجا وجود داشت؛ یک طبقه و دو طبقه، تمام این خانهها مرکز فحشا بود. خیلی نرم باها آنها صحبت، و همهی خانهها را قیمتگذاری کردیم. خانهها را به ما واگذار کردند ولی به نام من در محضر نوشتند که وکیل آقای قدوسی (دادستان کل انقلاب اسلامی) بودم. من امضا میکردم و پولشان را هم نقد میدادم.
[مصاحبهکننده] مقاومتی نکردند؟
انصاریان: اغلبشان نه، چون پیرمرد هم شده بودند، پشیمان هم شده بودند. با آنها برای توبه کردن هم صحبت میکردیم. خیلیهایشان هم گریه میکردند و با کمال رضایت... حتی بعضیها پول خانههایشان را نگرفتند، گفتند حالا که شما میخواهید یک کار خدایی کنید ما سند را به نامتا میزنیم میرویم.
۲۵۹۵۷
برای دسترسی سریع به تازهترین اخبار و تحلیل رویدادهای ایران و جهان اپلیکیشن خبرآنلاین را نصب کنید. کد خبر 1898958